Zgłębianie indiańskiej duszy jest jak nurkowanie w kowadle – najczęściej boli od tego głowa.

Przykryte chustkami klatki ustawiano na placu. Śpiew służy samcom do oznaczania granic terytoriów i dlatego każdy z nich próbo- wał być głośniejszy od rywala. Gdy konkurują- ce ze sobą samce przysuwano coraz bliżej 244 siebie, ptaki kolejno milkły. Zwycięzcą ogłaszano tego, który ostatni skończył śpiewać. Gdy las pokrywa się świeżą zielenią, wszystkie zięby na danym terenie zaczynają nieomal jednocześnie budowę gniazd. Budują je tylko samice. Gniazdo zięby to kunsztowne dzieło: ścianka zewnętrzna koszyczka uwita jest z porostów i mchu, więc gniazdo zlewa się z otoczeniem. W środku jest starannie wyłożone piórkami i włosiem. Niekiedy można obserwować ziębę, gdy buduje gniazdo na bezlistnym jeszcze drzewie - widać wtedy, jak wije je dziobem, ugniata piersią i udeptuje nogami. Zagadką pozostanie, jak za pomocą tak skromnych środków może powstać tak mi- sternie skonstruowane gniazdo. W pobliżu wy- sypiska śmieci samice budują czasami gniaz- da ze strzępów papieru i wykładają je włók- nem szklanym. Najbliższy deszcz moczy papier, a włókno szklane kaleczy nagie pisk- lęta. Wykorzystywanie materiałów z najbliż- szego sąsiedztwa, które sprawdza się w lesie, przy wysypisku śmieci staje się niebezpiecz- ne. Jaja zięb mają delikatny rysunek z jakby wypalonych plamek lekko obwiedzionych. Sa- mica wysiaduje je w zasadzie sama, samiec zmienia ją na bardzo krótko. Jest regułą, że samce tym mniej uczestniczą w wysiady- waniu, im bardziej różnią się upierzeniem od samic. Gdy obie płci wyglądają podobnie, dzielą wysiadywanie między siebie; ale i od tej reguły bywają wyjątki, choćby u sów i pta- ków drapieżnych. Zięby wyprowadzają dwa lęgi, od kwietnia do czerwca. W zniesieniu jest 4-5 jaj, wysiadywanie trwa 11-13 dni, młode pozostają w gnieździe 13-14 dni. Wiele lęgów wczesnowiosennych ginie, ponieważ rzadkie liście nie dają dobrego schronienia. Pożywienie: Zięba jest ziarnojadem, co ozna- cza, że przynajmniej w zimie odżywia się głó- wnie nasionami, które wyłuskuje krótkim, sil- nym dziobem. Młode są jednak karmione owa- dami, gdyż w okresie wzrostu potrzebują po- karmu wysokobiałkowego, jak większość pta- ków śpiewających odżywiających się później ziarnem. Szczygieł (Carduelis carduelis) Wygląd: Doroste ptaki obu ptci można rozpoznać po czar- no-biato-czerwonym upierzeniu gtowy i widocznych w cza- sie lotu żółtych pa- sach na skrzydłach. U samic czerwone plamy wokół dzioba są mniejsze niż u samca i ledwie sięgają oka. U młodych do jesiennego pierzenia brak czer- wonego koloru na głowie, ale żółte lusterka na skrzydłach są już widoczne. Podobne do mło- dych dzwońców, ale bez żółtych boków ogona i są smuklejsze. Długość ciała 12 cm. Środowisko: Jasne lasy, sady, przedmieścia, parki, cmentarze. Poza okresem lęgowym żyją też na ugorach, nieużytkach z chwastami, głó- wnie z ostami, ale w pobliżu zawsze muszą rosnąć drzewa. Lęgi: Samce zaczynają śpiewać już w lutym, jeszcze w zimowych stadach. Śpiew jest świe- rgotliwy, z krótkimi przerwami, zawiera często wabiące „sygelit szczyglik". Wraz z począ- tkiem kwietnia stada rozpadają się i ptaki two- rzą pary. Na pograniczu terytoriów lęgowych z rzadka toczone są gwałtowne walki z sąsia- dami. Dopiero po około czterotygodniowym „narzeczeństwie", gdy liście na drzewach do- brze się rozwiną, zaczyna się okres lęgowy. Gniazda są dobrze ukryte i rzadko budowane niżej niż 4 m nad ziemią, na drzewach liścias- tych lub iglastych, zwykle na końcu bocznej gałęzi drzewa. Wydaje się, że ptaki szukają towarzystwa człowieka, w południowej Eu- ropie chętnie gnieżdżą się na polach kempin- gowych, bo rzeczywiście nie grozi im tam niebezpieczeństwo ze strony innych zwierząt. Samica buduje misterne gniazdo w ciągu 10-12 dni. Do parzenia się dochodzi często w na wpół ukończonym gnieździe przy dźwię- kach głośnego świergotu. Wysiadująca jaja samica jest karmiona przez samca z wola. W środkowej i południowej Europie szczygły wyprowadzają 2 lęgi w roku, od maja do lipca, na północy tylko jeden. W zniesieniu zwykle 5 jaj, wysiadywanie trwa 12-13 dni. Pisklęta otrzymują do jedzenia w pierwszym tygodniu przeważnie owady, potem także na wpół doj- 246 rzałe nasiona przynoszone przez rodziców w wolu

Tematy

  • ZgĹ‚Ä™bianie indiaĹ„skiej duszy jest jak nurkowanie w kowadle – najczęściej boli od tego gĹ‚owa.
  • Litwy Środkowej z Polską, uznanie Litwy Kowieńskiej jako państwa na arenie międzynarodowej, pogrzebały wyznawaną przez Romera koncepcję tworzenia państwowości Litwy...
  • Potem zobaczył coś jeszcze bardziej szokującego — wyraźny zarys drugiego szybu bezpośrednio pod miejscem, z którego wydobyto meteoryt, jakby kamień został umieszczony w...
  • A przez cały ten czas pewien wystawiony na ciężką próbę człowiek, miejscowy telegrafista związany tajemnicą urzędową, musiał zaciskać usta i pętać język milczeniem,...
  • Jeśli istnieje sprawiedliwość na tym świecie, to kie- dy historia współczesnej literatury fantastycznej zostanie na- pisana, Sargassia otrzyma należne jej miejsce obok...
  • Dojrzawszy, że Torc obok niego poluzował miecz, Dave wy- dobył wreszcie swój topór z miejsca, gdzie wisiał u siodła...
  • Zarzut maltretowania dziecka do tego stopnia zbulwersował pewnego mechanika samochodowego, że miotając straszliwe przekleństwa, zerwał się z miejsca i rzucił na mnie — z...
  • Tak bardzo pragnął natychmiast ruszyć do tego miejsca, gdzie powitałby go przyjazny uśmiech, ale bał się zostawić Emmę-Jean samą...
  • Umożliwia on wytrącenie czasu z fazy na ograniczonym obszarze za pomocą projektora nieciągłości w taki sposób, aby miejsce „tutaj" znajdowało się w nieprzerwanej...
  • Gallowie, po usłyszeniu o tych pociągnięciach Rzymian, ponieważ przypuszczali, że legiony przeprawiają się w trzech miejscach, a ponadto, że całe wojsko rzymskie...
  • Jej twarz stała się wynędzniała, kremowa biel skóry przeszła w śmiertelną bladość, półprzeźroczysta miejscami, jakby ciało zaczęło się już rozkładać...
    •