Zgłębianie indiańskiej duszy jest jak nurkowanie w kowadle – najczęściej boli od tego głowa.

Ryszar˝ dowi przypadnie w owym roku 1169 zobowiązanie - lub, po prostu, opłacenie kosztu zaszczy˝ tów, jakimi cieszą się synowie szlachetnych rodów, przez małżeństwo polityczne. Żoną jego ma być druga córka Ludwika i Konstancji, która nosi imię Aelis, Alicja lub Adelajda. Dziewczynka ma dopiero dziewięć lat i wejdzie od 6 stycznia do swej nowej rodziny, tak jak uczyniła to jej siostra Małgorzata w wieku jeszcze młodszym, gdyż miała zaledwie trzy lata, gdy odbył się jej ślub z Henrykiem Młodym, mającym lat siedem. Ryszard był już kiedyś zaręczony, wkrótce po swym urodzeniu, z Berengarią, córką hrabiego Barcelony, Rajmunda Berengariusza, lecz z za˝ ręczyn tych nic nie wynikło. 1 1 3 1 0 1 6e 1 l128 2 l128 8 l128 18 1 1 3 1 0 1 6e 1 l128 2 l128 8 l128 18 Rozmowy w Montmirail miały się jeszcze czymś innym zapisać w Historii. Po scenach hołdu i pojednania pojawił się przed królem mężczyzna raczej młody, ubrany jak mnich, o ascetycznej twarzy i błyszczących oczach. Choć na jego widok Henryk II wzdrygnął się nieznacznie, to Henryk Młody zwrócił się radośnie ku niemu, człowiekowi, który przez wiele lat był mu nau˝ czycielem i wychowawcą: Tomaszowi Becketowi. W kronikach zachowały się słowa wypowie˝ dziane wówczas przez byłego kanclerza Anglii, mianowanego przez króla arcybiskupem Can˝ terbury, a później wygnanego i zmuszonego zabiegać o pomoc i ochronę Ludwika VII: "W ob˝ liczu króla Francji, legatów papieża i książąt, waszych synów - powiedział Tomasz - powierzam całą sprawę i wszystkie nieporozumienia, jakie zaistniały między nami, waszemu królewskiemu osądowi - i po chwili ciszy dodał - ...z wyjątkiem tego, co dotyczy czci Bożej." Nikt nie potrafił ocenić znaczenia tych kilku słów dla dalszego biegu wypadków... 1 1 3 1 0 1 6e 1 l128 2 l128 8 l128 18 Faktem było natomiast, że w rozmowach w Montmirail nie uczestniczyła osoba, która uczes˝ tniczyć powinna: królowa Anglii, Eleonora. Jej osobiste posiadłości, Akwitania i Poitou, stano˝ wiły właśnie te ziemie, które były przedmiotem hołdu złożonego Ludwikowi VII przez jej dru˝ giego syna. Czy mogła się czuć zawiedziona oświadczeniem, które przed chwilą złożył jej syn Ryszard, okazując w sposób widoczny posłuszeństwo ojcu? Nie wydaje się, lecz by zrozumieć wszystkie ambicje wchodzące w grę - grę subtelną, jak wszystko to, co wynika z prawa feudal˝ nego, tak nam dziś trudnego do przyswojenia - nie od rzeczy będzie krótko przypomnieć roman˝ tyczną przeszłość tej, która obecnie jest królową Anglii. l128 2 l128 8 l128 18 A więc Eleonora była żoną tegoż Ludwika VII, któremu jej trzej synowie właśnie złożyli hołd. Lecz po piętnastu latach burzliwego nieraz współżycia postanowiła się z nim rozstać, ka˝ żąc ogłosić małżeństwo za nieważne pod pretekstem istniejącego między nimi pokrewieństwa. Mieli dwoje dzieci, córki Marię i Alicję. Po separacji odebrała zgodnie ze zwyczajem swe oso˝ biste posiadłości wraz ze stolicą Poitiers, gdzie w niecałe dwa miesiące później ujrzano ją wstę˝ pującą w nowy związek małżeński z Henrykiem Plantagenetem, wówczas dopiero księciem Normandii i hrabią Andegawenii, lecz który wkrótce miał wdziać koronę Anglii. Obojgu nada˝ no uroczyście władzę królewską w Westminsterze 19 grudnia 1154 roku, a więc piętnaście lat przed rozmowami w Montmirail. 1 1 3 1 0 1 6e 1 l128 2 l128 8 l128 18 Eleonora przeżywała lata tryumfu u boku młodego małżonka (młodszego od niej o dziesięć lat, lecz wyraźnie dojrzałego). Wszystko zdawało się sprzyjać tej parze o niewyczerpanej ener˝ gii, której królewska władza rozciągała się teraz od mórz Północy do Pirenejów, od wrzosowisk Szkocji do tej zatoki Atlantyku, gdzie rybacy z Bajonny łowili wówczas wieloryby. Henryk był znakomitym administratorem i nie gorszym doradcą była mu żona, mądry polityk i przezorna matka. Mieli ośmioro dzieci

Tematy

  • ZgĹ‚Ä™bianie indiaĹ„skiej duszy jest jak nurkowanie w kowadle – najczęściej boli od tego gĹ‚owa.
  • Mimo całej gadaniny o zmniejszeniu napięcia w Europie Zachodniej za sprawą "ducha Locarno", nie można było zignorować faktu, że dla Polski Locarno było poważną porażką...
  • Mimo to do Kroniki Królów wpisano imię Herunumen, w języku elfów Wysokiego Rodu, bo tak nakazywał stary obyczaj, którego królowie nie ośmielali się całkowicie zaniechać, aby...
  • I on – pisze – kochał swoją matkę, a wystarczyło mu jedno widzenie, jedno słowo Marysieńki – mimo że jeszcze marzyć nie mógł wówczas, aby była kiedyś jego – aby mu to ujęło żalu, a...
  • Mimo to zmieniłem kierunek i brnąc przez coraz głębszy piach czekałem, kiedy ta grupa skał objawi swój rzeczywisty, chaotyczny wygląd, ale nie chciała...
  • - W ka|dym razie nie wcze[niej, ni| tam dotrzecie - odparBa Certain i mimo |e si u[miechnBa, w jej u[miechu byB ból
  • Dr Jonathan Winson z Uniwersytetu Rockefellera uważa, że przypadek kolczatki potwierdza również jego teorię snów, mimo iż teoria ta stanowi niemal dokładne...
  • Prosty też uważa, że nie ma po co rozmyślać i że komisarz brygady sam zakomunikuje mu, jaki go czeka los, więc również i on, mimo iż dręczą go pewne obawy, rozciągnął się wśród...
  • Morlokowie, pozostający w ciągłej styczności z machinami wymagającymi mimo wszystko trochę inteligencji prócz zwykłej rutyny, zachowali w odróżnieniu od podsłonecznych...
  • Ten spokój towarzyszył jej nawet obecnie mimo zgiełku, wrzasku i krzyków, które panowały w miasteczku goszczącym niezliczoną ilość podróżnych przybyłych ze...
  • Wielkość opłat nie zależy od dochodów mieszkańców, a mimo to lista chętnych na zamieszkanie w tych apartamentach - co równa się dołączeniu do elity finansowej i towarzyskiej -...
    •