Zgłębianie indiańskiej duszy jest jak nurkowanie w kowadle – najczęściej boli od tego głowa.

Inne źródła siły - to już bezpośrednie posunięcia negocjacyjne, takie jak: okazywanie dużej pewności siebie, sygnalizowanie możliwości zerwania rozmów ("W takich okolicznościach i przy takich warunkach nie będziemy negocjować" - tego rodzaju posunięcie jest jednak ryzykowne!), działania manipulacyjne i ingracjacyjne. Można, gdy nie mamy obiektywnych przesłanek do budowania siły, odwołać się do blefu. Jednak nadużywanie tych chwytów wcześniej czy później zostanie odkryte, a nieszczerość ukarana. Zaufanie raz utracone może kosztować więcej niż chwilowa korzyść z pojedynczej transakcji. 8.2. Aspiracje Aspiracje odpowiadają czynnikowi motywacji. Im wyżej dążysz, tym dalej zajdziesz, o ile - oczywiście - dopisze Ci zdrowie. Jeżeli masz dużo do zaoferowania, możesz dużo żądać. Wysokie aspiracje pozwalają osiągnąć najkorzystniejsze kontrakty, niskie - łączą się z aprobatą gorszych rezultatów. Motywacja nie odnosi się wyłącznie do zysku materialnego. Można zwracać uwagę na zupełnie inne strony, nawet w trakcie negocjowania o wysokości zarobków. Ludziom z reguły zależy na: - osiąganiu sukcesów, awansie, - uznaniu, szacunku, aprobacie dla ich pracy i dla nich, - nowoczesności, świadomości postępowego charakteru obowiązków, - przyjemności z wykonywania czynności służbowych ("lubienie"), - szansie rozwoju własnej osobowości, indywidualności, - świadomości odpowiedzialności, pewnego zakresu kompetencji. Zwiększenie szansy na osiągnięcie któregoś z powyższych czynników jest nagradzające i zachęca do identyfikacji z firmą, przedsiębiorstwem, sklepem. Natomiast czynniki zniechęcające są nieco inne. Badania wykazują, że niezadowolenie pojawia się przede wszystkim w kontekście płac, bezpieczeństwa pracy, warunków pracy, usług socjalnych, systemu kontroli oraz konfliktów między pracownikami. Najczęstszym powodem ostrych protestów są oczywiście niskie płace, będące źródłem wielu (jeśli nie wszystkich) innych skarg. Innym czynnikiem motywującym, o którym wspominaliśmy już wcześniej, jest naturalna tendencja ludzi do "zachowania twarzy". Doprowadzając do kontraktu zagrażającego drugiej stronie, starajmy się ułatwić jej działania, uchylmy furtkę drobnego ustępstwa, dającego choćby drobny pozór, rację zawarcia umowy. "Kopanie leżącego" jest taktyką niedopuszczalną w każdych warunkach. Nawet największe aspiracje własne nie powinny prowadzić do lekceważenia drugiej strony, jej interesów i honoru. 8.3. Zdolności Według P. Honeya (Honey, Improve your people skills, London 1988.) najważniejszymi zaletami dobrego negocjatora są następujące umiejętności: - Koncentracja na interesach, a nie na poszczególnych ofertach, pozycjach. Oferty to decyzje, interesy to przesłanki podejmowania decyzji, realne zadania i problemy. Przykładowo: człowiek nie potrzebuje samochodu, lecz pragnie realizacji jednego z wielu celów, których osiągnięcie samochód umożliwia, a celami tymi mogą być: szybsze przemieszczanie się, transport, zdobycie szacunku i podziwu otoczenia, zaspokojenie miłości własnej itp. To są prawdziwe przesłanki działania. Dobry negocjator patrzy daleko. - Wnikliwe badanie propozycji, a nie odrzucanie ich przez stwarzanie kontrpropozycji. Strategia kontrpropozycji jest charakterystyczna dla słabych negocjatorów. - Atakowanie problemu, a nie osoby, co polega na powstrzymywaniu się od kontrataku w wypadku prowokacji. Mało zdolni negocjatorzy dość łatwo wikłają się w wymianę ciosów, doprowadzając do absurdalnej przepychanki "kto jest lepszy", działając więc na poziomie zagrożonych "Dzieci" (por. par. 5.4.). Zdolny negocjator jest rzeczowy, prowadzi rozmowy z pozycji "Dorosłego", kontrolującego emocje i rozwiązującego problem. Jest to ważne również w negocjacjach małżeńskich. Drobne rozmowy o spędzaniu wolnych wieczorów mogą być początkiem wielkiej awantury, gdy w obojgu uruchomi się "Dziecko". - Trzymanie się faktów i unikanie przesady. Źli negocjatorzy mają tendencję do przesadzania, co przejawia się w mówieniu o swych ofertach w sposób nadmiernie pozytywny, np.: "Po prostu najlepsza z możliwych...", "Bardzo wspaniałomyślna..." itp. Równocześnie o ofertach drugiej strony wyrażają się nazbyt krytycznie, np.: "Zupełnie nie do przyjęcia...", "Śmieszne...", "To bezczelność żądać takiej ceny!" itp. Owe ostre, krytyczne oceny nie pojawiają się w wypowiedziach negocjatorów doświadczonych, gdyż mają one prowokacyjny charakter, irytują przeciwnika i psują nastrój. Ważne jest utrzymanie właściwej temperatury rozmów. - Konstruktywne wyrażanie niezgody. Odmowa jest nieraz konieczna, nie można się bowiem zgadzać na wszystko; trzeba jednak pamiętać. że jest ona - o czym już wspominaliśmy - ostrym posunięciem negocjacyjnym. Nieudolni negocjatorzy zaczynają od wyrażenia niezgody, a potem, gdy obrażony przeciwnik przestaje słuchać, przystępują do argumentacji, uzasadnienia swojego stanowiska. Zdolny negocjator postępuje odwrotnie - najpierw uzasadnia swoje stanowisko, a potem je przedstawia. W rozdziale o komunikacji pisaliśmy, jak bardzo delikatnie należy wyrażać niezgodę, by była dobrze przyjęta. Kultura i łagodność bardzo w tym pomagają. - Otwarte mówienie o ideach i uczuciach. Umiejętność ta polega przede wszystkim na tym, by trafnie określić zakres ujawniania swych pomysłów i odczuć. Mniej zdolni negocjatorzy uważają, że wszelkie ujawnianie jest naiwnością, wskutek czego są zamknięci i sztywni. Zdolni negocjatorzy zachowują się znacznie swobodniej, są otwarci wszędzie tam, gdzie jest to nieszkodliwe. - Zadawanie pytań - źli negocjatorzy zadają dwukrotnie mniej pytań niż dobrzy. Wynika to z nieuzasadnionego przeświadczenia, iż posiadają wiedzę, której nie muszą sprawdzać. Tymczasem właśnie jak najwięcej należy pytać, prosić o wyjaśnienia, rozwinięcia i uzasadnienia. Pytania są mostem budującym łączność i głównym mechanizmem sprzężenia zwrotnego, które zawsze sprzyja porozumieniu. - Podsumowywanie, czyli zbieranie myśli i danych w celu określenia stopnia uzyskanych korzyści

Tematy

  • ZgĹ‚Ä™bianie indiaĹ„skiej duszy jest jak nurkowanie w kowadle – najczęściej boli od tego gĹ‚owa.
  • 2/ I je[li zamierzaBby zrobi to samo z Shirin-Gol, kiedy ona doro[nie, mo|e sobie oszczdzi caBego zachodu, bo ona nie chce harowa przy synach - sami blizniacy przysparzali jej wystarczajco wiele trosk i obowizków - ani nie chce cierpie, w razie gdyby Allah zdecydowaB si uczyni z jej dzieci shahid
  • ANTONI Na przykład? SEWERYN Goła! ANTONI Och! SEWERYN ( przedrzeźniając) Och! Dobre sobie to „och”!… Powiadam: romantyk jesteś, my się nigdy nie zrozumiemy,...
  • Wojska konfederackie grabiły dobra ziemskie króla i jego popleczników, wojska wierne królowi mściły się na dobrach zwolenników konfederacji, zaś wojska rosyjskie jednakowo...
  • Może sprawia to jakieś przeznaczenie właściwe dla ludu danego kraju, jak to astrologowie [212b] sobie wyobrażają, albo może bliżej nie określone gwiazdy zodiakalne11...
  • Uderzył mnie fakt – którego w pierwszej chwili nie potrafiłem sobie wytłumaczyć – że choć aszocy przekazywali tę legendę z pokolenia na pokolenie przez całe tysiąclecia, to...
  • Jednak ze względu na wskazane wyżej zjawisko modyfikacji znaczeń słów w zależności od tego, kto tych słów używa i wobec kogo są wygłaszane, należy zapamiętać, iż poza...
  • Wszystko to było pewne, jednak aby odpierać padające zewsząd ciosy, trzeba było mieć więcej sił niż kiedykolwiek, posiadać pieniądze, gromadzić fortunę, szybko i...
  • Tomasz - oznacza pewien plan skierowujący działanie do celu" Ponieważ ludzką naturę skaził grzech pierworodny, nie można jednak oczekiwać, że wszyscy dobrowolnie ów plan...
  • Tymczasem kryje się za tym odwieczny przesąd, który na samym początku przyjęliśmy sobie za punkt wyjściowy: przesad o wyizolowaniu Ziemi – z całego pozostałego...
  • Mistrz ów wyjawił im swą tajemnicę: - Ilekroć przebywasz z kimś, lub masz coś przeciwko komuś, musisz powiedzieć sobie: umieram i ta osoba również umiera...