Zgłębianie indiańskiej duszy jest jak nurkowanie w kowadle – najczęściej boli od tego głowa.

Zwra- cano uwagę na różne aspekty rodziny jako czynnika patogennego. Między innymi podkreślano znaczenie niezaspokojenia potrzeb dziecka w rodzinie, wadliwej struktury rodziny, niewłaściwej atmosfery emocjonalnej, właści- wości osobowości rodziców oraz ich postaw i metod wychowawczych (Ziemska 1976; Rembowski 1978; Baran 1981; Coie, Hawkins 1996). Aktualnie, zwłaszcza w postępowaniu terapeutycznym, dominują po- glądy, iż rodzina tworzy określony system, a objawy zaburzeń ujawniane przez jej członków, w tym także przez dziecko, spełniają funkcję regulują- cą ten system. Zdaniem jednych autorów służą one przywróceniu homeo- stazy systemu rodzinnego, zdaniem innych spowodowaniu zmian w tym systemie (Namysłowska 1992). Niezależnie od tego, który z tych poglądów jest bliższy prawdy, można powiedzieć, że objawy zaburzeń zachowania cechuje celowość i ukierunkowanie na system rodzinny. Przy takim rozu- mieniu roli objawów ciężar postępowania diagnostycznego przenosi się z dziecka i klasyfikacji zaburzeń występujących u niego na rodzinę, przy czym nie szuka się w rodzinie czynników patologicznych, lecz stara się określić i zrozumieć dynamikę jej funkcjonowania, wzorce zachowań, wzajemne interakcje itp. (Namysłowska 1992). Dziecko jako najsłabsze ogniwo systemu rodzinnego najszybciej i najwyraźniej uzewnętrznia w swoim zachowaniu problem rodziny i dlatego najczęściej właśnie ono zostaje „oddelegowane" do leczenia. Zrozumienie symptomów występują- cych w zachowaniu dziecka możliwe jest tylko w kontekście rodziny, po- nieważ pełnią one funkcję przystosowawczą, tzn. pozwalają dziecku pora- dzić sobie z trudną sytuacją w rodzinie (John-Borys 1997). Środowisko szkolne może być pierwotną przyczyną zaburzeń poprzez nieprawidłowe warunki i organizację życia szkolnego, niedostosowanie „ Postępowanie diagnostyczne w zaburzeniach zachowania u dzieci 217 wymagań do możliwości dziecka oraz niekorzystne cechy i postępowanie nauczycieli, ale może też być miejscem ujawniania się zaburzeń, mających swoje źródło poza szkołą (Spionek 1973). W postępowaniu diagnostycznym należy pamiętać o wspomnianych już wyżej specyficznych cechach zaburzeń u dzieci. Przede wszystkim chodzi o to, że objawy mogą pojawiać się w innym, niż leży ich przyczy- na, obszarze funkcjonowania dziecka. Często objawy wywołane przez nieprawidłowe funkcjonowanie rodziny i w rzeczywistości skierowane na rodzinę ujawniają się w szkole. W takich przypadkach podejmowane przez nauczycieli i rodziców działania koncentrujące się na zachowaniu dziecka w szkole, poprawianiu tego zachowania - okazują się nieskutecz- ne. Nieskuteczność tych wysiłków wynika właśnie z nieuwzględniania właściwego celu i istoty objawów związanych z rodziną, a łączenia ich bezpośrednio ze szkołą lub wyłącznie z osobą dziecka. ^J Może też występować sytuacja odwrotna, gdy problemy dziecka w po- ! radzeniu sobie z wymaganiami szkolnymi powodują zaburzenia ujawnia- jące się w domu. Problemy te mogą być różne i wynikać ze stosunku nauczycieli, presji kolegów, warunków szkolnych. Rodzice, nie umiejąc dotrzeć do przyczyn objawów, mogą je nasilać, traktując dziecko jako chore lub leniwe, nadmiernie nieśmiałe lub wymagające zintensyfikowania zabiegów wychowawczych. Trzeba też mieć na uwadze, iż często objaw lub objawy, które są po-] wodem zgłoszenia dziecka do specjalisty, nie są jedynymi i głównymi; objawami zaburzeń. To, że są powodem szukania pomocy, świadczy co' najwyżej o ich uciążliwości, przy czym mogą one być uciążliwe dla rodzP ny, szkoły lub samego dziecka. Istotne jest więc ustalenie ewentualnych objawów współwystępujących aktualnie lub też objawów wcześniejszych. Może się okazać, że nie te najbardziej uciążliwe, ale właśnie te inne wska-] żują na główny problem dziecka i rodziny. Znaczenie diagnostyczne mogą mieć objawy wcześniejsze, a zwłaszcza te pierwsze, ponieważ często są one skierowane bezpośrednio na sytuację będącą przyczyną zaburzeń. Bardziej złożonymi przypadkami są zaburzenia funkcjonowania u dzie- } ci ze specyficznymi zaburzeniami rozwoju psychicznego (np. dysleksja) lub niższym poziomem intelektualnym

Tematy

  • ZgĹ‚Ä™bianie indiaĹ„skiej duszy jest jak nurkowanie w kowadle – najczęściej boli od tego gĹ‚owa.
  • Ten postulat dotyczy równie| terenów wschodniej diaspory, gdzie obecno[ monasterów wschodnich daBaby mocniejsze podstawy Ko[cioBom Wschodnim, wnoszc ponadto cenny wkBad w |ycie religijne chrze[cijan Zachodu
  • Pokoje były mniej więcej takie same, tyle że u nich stały dwa łoża, jedno dopasowane do rozmiarów ogira, natomiast u niego stało tylko jedno łóżko i to nieomal równie wielkie jak...
  • - Nie możemy tego wiedzieć, dopóki tego nie zrobi, ale z ośmioma procentami udziałów w ręku ma równie dużo do powiedzenia jak pan - powiedział nowy sekretarz...
  • Mistrz ów wyjawił im swą tajemnicę: - Ilekroć przebywasz z kimś, lub masz coś przeciwko komuś, musisz powiedzieć sobie: umieram i ta osoba również umiera...
  • Zainstalowany na pokładzie samolotu głośnik o niezwykle dużej mocy prze- kazywał nie tylko apele, lecz również audycje radia moskiewskiego oraz niewesołe dla wroga...
  • Uciszyło również fałszywy chór naukowców przekonujących, że życie to zjawisko niepowtarzalne i rasa ludzka jest jedyną taką w całej galaktyce, ba, w całym kosmosie, i że nie...
  • – Postaramy się utrzymywać sprawę w tajemnicy tak długo, jak to będzie możliwe, choć w domu pełnym gości i służby równie dobrze mógłbym próbować okiełznać wiatr...
  • Ale i niektórzy wędrowni egzorcyści żydowscy próbowali wzywać imienia Pana Jezusa nad opętanymi przez złego ducha: "Zaklinam was przez Pana Jezusa, którego głosi Paweł" -...
  • Być może, był on rzeczywiście dzieckiem rodziców, którzy zapisali się na Volkslistę, ale równie dobrze mógł mieć na przykład niemieckie nazwisko, Angus sam miał też kolegów o...
  • Prosty też uważa, że nie ma po co rozmyślać i że komisarz brygady sam zakomunikuje mu, jaki go czeka los, więc również i on, mimo iż dręczą go pewne obawy, rozciągnął się wśród...